Εξαγωγή δοντιού

Η εξαγωγή ενός δοντιού είναι η έσχατη λύση, όταν πλέον δεν υπάρχει άλλος τρόπος αποκατάστασης της ζημίας.

Η εξαγωγή ενός δοντιού μπορεί να ενδείκνυται για τους εξής λόγους:

  • Παρουσία βαθιάς τερηδόνας η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί από σφράγισμα και έπειτα από στεφάνη.
  • Εκτεταμένη περιοδοντική καταστροφή και κινητικότητα.
  • Οριζόντιο ή κάθετο κάταγμα το οποίο δεν μπορεί να αποκατασταθεί προσθετικά
  • Κατόπιν τραύματος
  • Έγκλειστο δόντι
  • Στα πλαίσια της ορθοδοντικής θεραπείας
  • Απορρόφηση της ρίζας
Asset 14
printed-x-ray-in-dentist-hands

Η παρέμβαση γίνεται πάντοτε υπό τοπική αναισθησία, ώστε ο ασθενής να μην νιώσει τον παραμικρό πόνο. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθεί αναγκαία η λήψη αντιβίωσης ως επιπλέον προστασία.

Τα σύγχρονα, ειδικά εργαλεία εξαγωγής που διαθέτουμε διασφαλίζουν την όσο το δυνατόν πιο ατραυματική εξαγωγή του δοντιού από το φατνιακό οστό.
Αμέσως μετά την εξαγωγή, εάν κρίνεται αναγκαίο, τοποθετείται στην πληγή σπόγγος κολλαγόνου, ώστε να επιταχυνθεί η επούλωση της πληγής.
Η τοποθέτηση ραμμάτων μπορεί να κριθεί αναγκαία, ανάλογα με το μέγεθος της πληγής.

Κύριο μέλημα μας μετά την εξαγωγή, είναι η αποκατάσταση του κενού (π.χ με την τοποθέτηση εμφυτεύματος), διότι η απώλεια ενός η περισσότερων δοντιών συνεπάγεται με λειτουργικoύς και αισθητικούς περιορισμούς για τον ασθενή, ενώ εγκυμονεί κινδύνους για την μετατόπιση δοντιών και αλλαγή της αρχιτεκτονικής του στόματος, εάν το εναπομένον κενό δεν αποκατασταθεί.